آواز شجریان را بسیار دوست دارم

ایرنا- گودای رامادای، نوازنده هندی طبلا که با «آوای زمین» به سرپرستی وحید آیریان در جشنواره موسیقی فجر حضور دارد، به آواز شجریان علاقه‌مند است و با شهرام ناظری و پرواز همای کنسرت‌ برگزار کرده است. گودای رامادای در مورد روابط فرهنگی بین ایران و هند گفت: من دوستان ایرانی زیادی در هند یا اینجا در ایران دارم. فکر می‌کنم ایران و هند امتداد فرهنگی یکدیگر هستند. ما عناصر فرهنگی زیادی داریم که با مردم ایران مشابه است. مردم ایران مانند هند، با روحیه شرقی خود بیشتر از جاهای دیگر به هنر و فرهنگ گرایش دارند. تقریبا زبان مشترکی داریم. کلمات فارسی زیادی در زبان هندی وجود دارد. در زبان فارسی هم کلمات هندی و سانسکریت زیادی دیده می‌شود و من این را در حرف زدن دوستان فارسی‌زبانم متوجه می‌شوم. او درباره نقش موسیقی در تبادل فرهنگی بین دو کشور عنوان کرد: من و آمانو مانیش به‌عنوان موسیقیدان و پاون ناییک به‌عنوان خواننده، با بسیاری از موسیقیدانان و خوانندگان ایرانی همکاری می‌کنیم. وحید آیریان به‌خوبی این گروه را دور هم جمع کرده و روح مشترکی بین اعضا و صدای سازهای ما در جریان است. من با پرواز همای هم در جشنواره فلش در فرانسه و کانادا اجرا داشته‌ام. با شهرام ناظری نیز در فرانسه اجرای مشترک داشته‌ایم. گودای رامادای با بیان اینکه به آواز شجریان بسیار علاقه‌مند است، افزود: تقریبا همه تصانیف او را هم گوش داده‌ام. بنابراین علاوه‌بر زبان، موسیقی هم کم‌وبیش یکسان است. این نوازنده هندی در مورد تشکیل گروه مشترک با همکاری وحید آیریان توضیح داد: سال۲۰۰۸، وحید و مجتبی به پونا شهر محل سکونت من در هند آمده بودند. شخصی به وحید گفته بود که یک نوازنده طبلا و یک نوازنده هارمونیوم و خواننده در این شهر زندگی می‌کنند. منظورشان من و پاون ناییک بودیم که هنوز خوانندگی گروه را بر عهده دارد. وحید پیش از کنسرتش با ما تماس گرفت و ما در اولین دیدارمان باهم بداهه‌نوازی کردیم. هیچ‌وقت آن شب را فراموش نمی‌کنم. بعد از آن ارتباط ما باهم حفظ شد و سفر موسیقایی خود را آغاز کردیم و گروهی به نام «آوای زمین» تشکیل دادیم که در آن موسیقی ایرانی و هندی را باهم ترکیب می‌کنیم و این همکاری تا به امروز ادامه داشته است. هم‌نوازی با موسیقیدانی مانند وحید بسیار لذتبخش است. رامادای که چهارمین‌بار است برای اجرای موسیقی به ایران آمده، در مورد بازخورد مخاطب ایرانی گفت: مخاطبان ایرانی بسیار مهربان هستند. به موسیقی تلفیقی یا موسیقی هندی خیلی با دقت گوش می‌دهند. از موسیقی و از ریتم لذت می‌برند و با آن ارتباط می‌گیرند. در همین اجرای ما در جشنواره خواهید دید من کمی ریتم می‌نوازم و آنها با ریتم همراهی می‌کنند. بسیار خوشبختم که نوازنده ریتم هستم و آن را با مخاطب به اشتراک می‌گذارم. ریتم و موسیقی یک زبان است که همه می‌توانند آن را بفهمند. زبانی که فراتر از مرزهاست. زبان موسیقی هیچ مرزی ندارد. بنابراین می‌تواند با هر فرهنگی، هر کشوری و به هر زبانی با مردم ارتباط برقرار کند. زبان مانعی برای موسیقی نیست. موسیقی زبانی مشترک است که انسان‌ها نه از راه لب و دهان، بلکه از طریق قلب با آن صحبت می‌کنند.