آسمان را به ریسمان بستن

یکم- اگر یک دولت راستگو و شجاع بخواهد تصمیمی مهم بگیرد که بر سرنوشت شهروندان اثر منفی کوتاه‌مدت داشته باشد چه می‌کند؟ تجربه دنیای مدرن و انصاف فرمان می‌دهند دولت‌های راستگو و دلاور با شهروندان گفت‌وگوی بی‌رودربایستی می‌کنند و آنها را در جریان فرآیند تصمیم‌گیری سخت قرار می‌دهند. دولت به شهروندان یادآوری می‌کند چرا قرار است یک تصمیم سخت بگیرد و پیش از اتخاذ تصمیم یک دوره زمانی به شهروندان فرصت می‌دهد خود را برای پیامدهای تصمیم سخت آماده سازند.
دوم- آیا دولت‌های ایران نیز چنین بوده و دولت مستقر نیز این گونه است؟ واقعیت این است که دولت‌های ایران شوربختانه به رفتار و واکنش شهروندان اعتماد ندارند و می‌دانند شهروندان نیز به آنها اعتماد بایسته را ندارند و به همین دلیل تصمیم‌های سخت را یا ناگهانی اعلام می‌کنند یا اینکه شهروندان را کلافه می‌کنند و آنقدر رفتارهای رازگونه دارند و گفتارهای ردگم‌کن می‌زنند تا شهروندان ناچار به قبول واقعیت شوند. به طورمثال دولت بارها و بارها گفته است قیمت نان گران نمی‌شود، اما هم قیمت نان افزایش را تجربه کرد و هم نان‌ها کوچک و کوچک‌تر شدند.
سوم- حالا قرار است تصمیم سختی گرفته شود؟ به نظر می‌رسد مقایسه میزان برق مصرفی ایران با سوییس و تاکید بر اینکه صنعت ایران به برق ارزان اعتیاد دارد گام نخست از فرآیند افزایش قیمت برق باشد. قرار نیست آسمان را به ریسمان گره بزنید. بگویید از تاریخ مشخص در آینده قرار است قیمت برق برای صنعت، گران شود.